Happy Birthday Kofi!!!

1st birthday ng aming beloved dog Kofi. At a very young age, nag-star na siya sa isang indie film(unlike sa kapatid niyang si Georgie na isang magnanakaw). He was praised by critics for his outstanding performance in Teddy. Click here to view the movie.

which arashi member are you compatible with?

Congratulations!!!You and Matsumoto Jun have gotten married and are now on your way to a special Italian Honeymoon in the Amalfie Coast with nothing but good yummy pasta and beautiful beach shorelines to fill your hearts with romance and passion!!
Take this quiz!




hindi ito pinilit. sadyang tadhana lamang.

weight alert: my belly is dancing

I feel so fat!

Alam ko, para sa mga nakakakilala sa akin, gusto niyo na akong sampalin at sabihing hindi ako mataba. Siguro nga kung titignan ng personal hindi, pero feeling ko ang taba taba ko na!

I gained 10 pounds in just weeks! From a weight of 98 pounds, I am now up at 108! Grabe, hindi ko talaga alam kung matutuwa ako.

Gusto ko talagang tumaba, or at least mag-gain man lang ng weight. And I thank pa nga the people who tell me that "tumataba" ako. Pero parang ayaw ko na. Why?!

Una, I can't stop eating. Para akong kambing na dapat laging may nginunguya. Although noon pa man ay malakas na akong kumain, mas napalakas pa yata ngayon.

Pangalawa, my clothes don't fit anymore. I am one size higher sa pants. Limited na lang talaga ang mga nagagamit ko. Iyong skirt that I used to wear a belt with, ngayon kahit walang belt hindi na siya nalalaglag. And if ever kasya nga ang mga damit ko, mukha naman akong suman sa sikip. I can't breath properly. My flabs are showing. Para na akong wedding cake. Although hindi pa naman ganoon kadami ang layers.

At ang ikatlo, I feel tired most of the time. Hindi ko alam kung dahil ba sa timbang ko ito or just because busy lang talaga ako. But nevertheless, mabilis akong mapagod.


And so, gumawa na ako ng aksyon. Dahil sa hectic nga ang schedule ko, I just bought an instructional vcd on belly dancing...


BELLYDANCING 101

So kumusta naman ang first session?



Mahirap siya.



Ang akala ko na pakembot kembot at mga giling lang eh super hirap pala. But it's fun, and mafi-feel mo na sa bawat movement mo ay nagco-contract din ang muscles mo. After 30 minutes, I was sooo tired at pawis na pawis. Which is good, btw.


I should do the whole thing everyday, but I doubt if I can. So baka at times na lang na free ako. But still I'll try to make it every other day. Para mas effective.

state of being myself

nagbalik na naman ako sa dating kong sarili. ang pagiging tamad--pagsasantabi sa mga bagay na dapat ay pinagtutuunan ko ng pansin dahil malapit na ang deadline. at alam kong dead ako kapag hindi pa ako kumilos.

pero ewan ko ba, kahit anong gawin ko mas nangingibabaw pa rin ang katamaran. madaling mawala ang focus ko sa isang bagay. isang patunay ba ito na tunay na number 7 ako sa Enneagram, na isa akong enthusiast.

sabi ng prof ko ang mga number 7 daw ay bagay sa PR. putcha! hindi PR ang kailangan kong gawin. sana nga PR na lang maituturing ang pag-analyze sa correlation ng voting, religion, neighboring, political party preference at visiting index ng mga New Yorker sa isa't isa.

so ibig bang sabihin nito ay hindi ko talaga matatapos ang paper na ito sa CommRes 120 dahil PR nga ang supposedly "forte" ko? Shet.

bakit ba kasi hindi ko mahindian ang mga tukso sa paligid ko. lintik kang dsl ka! dahil sa iyo nonstop nakabukas ang laptop ng papa ko. pero salamat na rin at mas madali akong makapagstalk ng mga iniistalk ko.

isa ka pang tv ka. bakit ba kasi puro tsismis ang dala mong balita. lalo lang tuloy akong naeenggayong tumutok. pero salamat din at may napaguusapan kami sa school, lalo na sa mahahalagang group meetings para sa paper sa CRes 130.

shet! bakit ba ang tamad ko?! minsan tuloy hindi ko mapigilang itanong sa aking sarili, "wala ba akong significant relationship sa course ko? Hindi ba kami correlated? Lagi bang null hypothesis and accepted? forever bang ganito?"

pero bakit naman sa harutan nangunguna ako? sa tsismis, laitan at tawanan. sa mga "fields" na ito lamang ba ako may-K mag-excel? hindi ba parang ang loser naman nun?

...

shet, ang loser ko!

1x1 whole body picture

dati laging jino-joke ng mga corny na tao kapag hinihingan sila ng picture: "gusto mo 1x1 whole body picture?"

lagi kong naiisip sa tuwing nasasabihan ako nun, "sige nga try mo!"

pero nang sabihin ng prof ko sa BC100 na ang kailangang picture sa index cards namin (na dapat ay berde) ay 1x1 whole body picture, hindi ko alam kung ano ang dapat kong isagot. siyempre natawa ako, gaya ng madalas kong gawin sa lahat ng bagay. pero parang shet, paano ko gagawin iyon? at take note, dapat kita ang mukha ha! kaya bahala na kaming balebalentongin ang katawan namin basta magkasya lang sa kwadradong larawang iyon.

may ilang araw ko ring pinagisipan kung paano ko magagawa ang isang close-up-all-parts-of-your-body-included 1x1 picture. after ilang pagtatangka...

text twist

Umatake kami sa Araneta kanina para sa opening ng season 7o ng UAAP. Masaya ang lahat. Punung-puno ang Big Dome. Nakabibingi ang tilian ng mga manonood. Panalo!

UST ang host para sa season na ito. Ayon kay Raine, dapat pala UP, kaso nakipagpalit na lang sa UST at next year na lang ang UP kasabay ng ika-100 taon ng unibersidad. Fruit salad ang opening dahil ang daming tema.

Nahaluan ito ng kabanalan, na labis naming hindi nagustuhan. Makasalanan kasi kami. May mga maskolados junior pa na kasali at nagtangkang aliwin kami. Ngunit hindi sila nagtagumpay. Parang buwan din ng Mayo sa dami ng fiesta feeling. May mga reyna reynahan pa.

First game ang laban ng UP at ng nagbabalik na La Salle. Talo kami, anu pa nga ba! Mukhang gaganti talaga ang La Salle sa pagkakawala nila last year. Hala kabahan na!

Naghanda kami ng aming mga friends ng papansin gimik. Gusto kasi ng TV exposure. At nakuha naman namin. Although hindi close-up.

Yehey kapag naka-shoot!

Aww!! naman kapag hindi. May sad face pa oh.

Other combination na nabuo namin on the spot. Pang-asar lang!

Para naman sa *toot*!

Madjik Eyt Bol

Salamat at pinaligaya mo ang araw namin.
Hatid mo ay kasagutan sa mga tanong na bumagabag sa aming mga isipan.

sino ba?
kailan?
pwede kaya?
mauulit pa ba?
lalaki ba?

Kahit na kinailangan naming alugin kang muli dahil "hazy" ang iyong paningin, alam namin na "it is certain!"

At sa mga pagkakataong sinabi mong "better not tell you now," naiintidihan ka namin. Alam naming ito ay para sa aming kapakanan.

Madjik Eyt Bol, salamat.
Sa uulitin.